BACK TO SCHOOL, ΑΛΛΑ ΚΑΠΩΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΦΕΤΟΣ

Μια διαφορετική σχολική χρονιά βρίσκεται προ των πυλών, με το πρώτο κουδούνι να χτυπά, τελικά, στις 7 Σεπτεμβρίου, όπως είχε αρχικά ανακοινωθεί. Εκτός από τις κλασικές προετοιμασίες, την αγορά των σχολικών ειδών, τις εκκαθαρίσεις σε ρουχισμό και λοιπό εξοπλισμό, φέτος κάθε οικογένεια βρίσκεται αντιμέτωπη με μία πρόκληση: την ψυχολογική προετοιμασία των παιδιών δεδομένης της κατάστασης με τον κορωνοϊό. Ήδη ο μεγάλος μου έχει αρχίσει να αγχώνεται με την χρήση της μάσκας και ακούγοντας από τα χείλη του την ατάκα "Μαμά, με μάσκα δεν πάω σχολείο", σκέφτηκα ότι θα πρέπει όλοι εμείς οι γονείς να βρούμε τρόπους ώστε να προετοιμάσουμε τα παιδιά να αντεπεξέλθουν. Δεν είναι εύκολο, αλλά ούτε και ακατόρθωτο, αν σκεφτούμε ότι γενικά είναι ευπροσάρμοστες φύσεις. Μπήκα, λοιπόν, στο site της Unicef και βρήκα χρήσιμες συμβουλές, τις οποίες θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας, συνδυασμένες με τις δικές μου σκέψεις. 

Φόβος επιστροφής, μάσκα και αποστάσεις

Ας ξεκινήσουμε από το εξής δεδομένο: κάθε χρονιά πριν την έναρξη των σχολείων τα παιδιά διακατέχονται ούτως ή άλλως από έναν "αγχώδη" ενθουσιασμό. Είναι μια περίοδος ανυπομονησίας, θα ανταμώσουν ξανά με τους φίλους τους, θα χαρούν τα καινούρια τετράδια και βιβλία. Φέτος είναι πιο επιβεβλημένο από ποτέ να συζητήσουμε ανοικτά με τα παιδιά για όλα τα επιπρόσθετα που ενδεχομένως τους απασχολούν, ξεκαθαρίζοντας ότι το όποιο άγχος μπορεί να νιώθουν, με την χρήση μάσκας, με τις αποστάσεις, με τα ξεχωριστά διαλείμματα, είναι απόλυτα λογικό. 

Η χρήση της μάσκας είναι δικαιολογημένο να τους ξενίζει, όπως και η απόσταση από τους φίλους τους γιατί αυτόματα τη συνδέουν με την έλλειψη επικοινωνίας και τον περιορισμό του παιχνιδιού. Ως προς το τελευταίο, μπορούμε να τους παροτρύνουμε να σκεφτούν άλλους τρόπους "επαφής", ας είναι και με την βοήθεια της τεχνολογίας ή μέσω τηλεφώνου. Για τη χρήση της μάσκας, μοιραζόμαστε μαζί τους και τη δική μας δυσφορία όταν τη φορούμε, δεν είναι καθόλου εύκολο, ειδικά όταν γίνεται για πολλές ώρες, αλλά πρέπει για την υγεία όλων μας. Τους εκπαιδεύουμε ως προς το πώς να τη φορούν με ασφάλεια και να την βγάζουν με ασφάλεια. Μετατρέπουμε, στο μέτρο του δυνατού, το πλύσιμο των χεριών σε καθημερινό παιχνίδι, επισημαίνοντας ότι τα μικρόβια, μπορεί να είναι αόρατα, αλλά υπάρχουν και πρέπει να είμαστε όλοι προστατευμένοι. 

Διαχείριση συναισθήματος

Πρόκειται για ένα πολύ μεγάλο κεφάλαιο και θα έλεγε κανείς υπεράνω ηλικίας. Επί του προκειμένου, καλούμε τα παιδιά μέσα από ζωγραφιές ή συζητήσεις να εκφράσουν τα συναισθήματά τους, όποια κι αν είναι αυτά. Το καταπιεσμένο συναίσθημα οδηγεί σε ξεσπάσματα και αυτό δεν το θέλουμε. Προσπαθούμε να τους βοηθήσουμε μέσα από τι δικό μας παράδειγμα. Φροντίζουμε να διαχειριζόμαστε τα δικά μας συναισθήματα-σίγουρα έχουμε κι εμείς ανησυχίες ως προς τη λειτουργία των σχολείων- και παραμένουμε ήρεμοι. Μιλάμε ευγενικά και καθησυχαστικά, καλλιεργώντας ένα αίσθημα ασφάλειας στα παιδιά. Την αίσθηση ότι όλα θα πάνε καλά. 

"Ραντάρ" άγχους

Δεν είναι δύσκολο για έναν γονιό να ανιχνεύσει πιθανό άγχος στο παιδί του. Άγχος για οποιοδήποτε ζήτημα, όχι μόνο για τον κορωνοϊό. Προσπαθούμε να διασκεδάσουμε τους φόβους του, μιλώντας στο παιδί με απλά λόγια και ήρεμο ύφος. Στεκόμαστε στην καλή διάσταση της έναρξης των σχολείων (επιστροφή στη μελέτη, στην τάξη, στην καθημερινότητα, στους συμμαθητές μας). Είναι εξίσου σημαντικό να του δώσουμε να καταλάβει ότι ο COVID-19 είναι ένας διεθνής ιός και μπορεί να πλήξει τον καθένα, ανεξάρτητα φυλής, οικονομικής επιφάνειας. Αυτό θα λειτουργήσει κατά φαινομένων bullying και στιγματισμού που μπορεί να εκδηλωθούν στο σχολικό περιβάλλον. Ούτε αν κάποιο παιδάκι αρρωστήσει σημαίνει απαραίτητα ότι έχει προσβληθεί από κορωνοϊό. Αυτό, για μένα, είναι μια βασική ανησυχία: δηλαδή, αν ένα παιδάκι προσβληθεί από μια ίωση της εποχής και χρειαστεί να λείψει, τι ακριβώς θα συμβεί; Πώς θα επιστρέψει μετά χωρίς σχόλια που ενδέχεται να το τραυματίσουν; 

Δικαίωμα στην υγιεινή στα σχολεία

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, 2 στα 5 σχολεία παγκοσμίως στερούνται βασικών υποδομών όσον αφορά στην υγιεινή των χεριών. Αυτό μεταφράζεται σε κάτι λιγότερο από 820 εκατομμύρια παιδιά σε όλον τον κόσμο. Άρα, πόσο πιο τυχερά είναι τα Ελληνόπουλα; Δεν είναι και αυτό μια διάσταση που οφείλουμε να λάβουμε υπόψη και να εκτιμήσουμε, τελικά; Δεν είναι, βέβαια, πρωτίστως, κάτι που πρέπει να μας προβληματίσει όσον αφορά στην εκπαίδευση ίσων ευκαιριών για όλα τα παιδιά του κόσμου; 

Ας ελπίσουμε, μέσα από την κατάσταση που περνούμε αυτή την περίοδο, οι αρμόδιες αρχές ανά τον κόσμο να κινητοποιηθούν και να λάβουν μέτρα για την εξυγίανση των σχολείων σε κάθε γωνιά της Γης. 

Καλή σχολική χρονιά σε όλα τα παιδιά!

Καλή δύναμη σε όλους τους γονείς!