ΜΙΑ ΘΑΛΑΣΣΑ ΠΛΑΣΤΙΚΑ

ΤΟ ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΚΑΤΡΙΝΑΣ ΤΣΑΝΤΑΛΗ, ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΙΟΠΤΡΑ, ΣΕ ΥΠΕΡΟΧΗ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΠΑΓΚΑΛΟΥ, ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΔΡΟΣΕΡΗ "ΒΟΥΤΙΑ" ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΘΑΛΑΣΣΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ ΜΑΣ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ. ΚΑΙ ΝΑΙ, ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΩΣΟΥΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ!

Ο κύριος Χταπόδης είναι ο δάσκαλος του βυθού! Μια ωραία, θαλασσένια μέρα, λοιπόν, εκεί που προσπαθεί να μάθει στους ψαρομαθητές του απλές, μαθηματικές πράξεις, εντελώς ξαφνικά, μια "βροχή" από πλαστικά καλαμάκια αρχίζει να πέφτει κυριολεκτικά στα κεφάλια τους, διακόπτοντας το μάθημα! Προκαλείται εύλογη αναστάτωση και οι μικροί μαθητές αρχίζουν τις ερωτήσεις. Ο κύριος Χταπόδης εξηγεί στους μαθητές του την σημασία της ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗΣ και ταυτόχρονα σκαρφίζεται μια φοβερή ιδέα! Να κινήσουν όλοι μαζί προς την στεριά, προκειμένου να ζητήσουν την βοήθεια των παιδιών!

Στην πορεία τους προς την στεριά, ο κύριος Χταπόδης και η τάξη του παίρνουν μαζί τους κι άλλα ζωάκια του βυθού που ταλαιπωρούνται από την ανθρώπινη αμέλεια: έναν ιππόκαμπο που έχει στην ουρά του μια μπατονέτα, μια χελώνα που έχει εγκλωβιστεί σε ένα δίχτυ και κυριολεκτικά δεν μπορεί να μπει στο καβούκι της, ένα μικρό δελφίνι που, αν και πεινάει, δεν μπορεί να φάει γιατί το στομαχάκι του έχει γεμίσει με πλαστικά και έχει κοιλόπονο, μια πάπια με ένα καπάκι σφηνωμένο στο λαιμό κι έναν γλάρο τυλιγμένο σε μία πλαστική σακούλα, η οποία τον εμποδίζει να ανοίξει τα φτερά του!
Η πάπια και ο γλάρος, που ζουν κι εκτός βυθού, αναλαμβάνουν να τους εκπροσωπήσουν όλους και ζητούν την βοήθεια των παιδιών που στήνουν κάστρα στην άμμο. Τα παιδιά απεγκλωβίζουν τα ζωάκια από όλα αυτά τα πλαστικά που τους ενοχλούν και, με την παρότρυνση του κυρίου Χταπόδη, που εκτός από καλός δάσκαλος για ζωάκια, γίνεται ένας εξίσου καλός δάσκαλος και για ανθρώπους, τους ευαισθητοποιεί ώστε να αρχίσουν να καθαρίσουν την παραλία.
"Εμείς θα σώσουμε τον κόσμο;", αναφωνεί ένα παιδάκι με αθωότητα και κατά την γνώμη μου αυτό το ερώτημα είναι ένα ερώτημα-κλειδί. Γιατί, ναι, όλοι μας και ειδικά τα παιδιά, με τον αυθορμητισμό και την ζέση που τους διακρίνει, μπορούν να σώσουν, καθένα ξεχωριστά τον κόσμο και να μετατραπούν σε μικρούς ήρωες!

Ιδέες για δημιουργική ανάγνωση

Πρόκειται για μια πολύ τρυφερή ιστορία, στην οποία, κατά την γνώμη μου, η συγγραφέας έχει καταφέρει να "παντρέψει" την καλοκαιρινή δροσιά, την δροσιά του βυθού, με πολύ σημαντικά μηνύματα για την προστασία του περιβάλλοντος, σε μία περίοδο αρκετά φορτισμένη λόγω της πανδημίας. Εκείνο που μου άρεσε, επίσης, είναι οι ιδέες που δίνονται στο τέλος για μια πιο δημιουργική ανάγνωση του παραμυθιού. Ιδέες που μπορούμε κάλλιστα να ακολουθήσουμε μαζί με τα παιδιά σε μια βόλτα μας στην παραλία (νομίζω ότι θα ήταν το ιδανικό περιβάλλον), αλλά και στο σπίτι, με την συνδρομή απλών "εξαρτημάτων".
Η Φίλια Αραπάκη, ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια, προτείνει στους γονείς, πριν ξεκινήσουμε το διάβασμα της ιστορίας με τα παιδιά, να δημιουργήσουμε μαζί τους τον βυθό της θάλασσας. Με την βοήθεια μιας λεκάνης, που όλοι έχουμε στο σπίτι, τα παιδιά μπορούν να φτιάξουν τον δικό τους βυθό, με άμμο, ψεύτικα ψαράκια, χταποδάκια και άλλα ζωάκια. Μπορούν να τα κατασκευάσουν με πλαστελίνη ή ακόμη και χαρτόνι.
Στην συνέχεια, παίρνουμε όλα τα πλαστικά που αναφέρθηκαν στην ιστορία, το δίχτυ, το πλαστικό καπάκι, την πλαστική σακούλα, την μπατονέτα και φυσικά τα πλαστικά καλαμάκια και τα τοποθετούμε στον αυτοσχέδιο βυθό μας. Αφήνουμε τα παιδιά να επεξεργαστούν τις αλλαγές και να προτείνουν μόνα τους λύσεις.

Φέτος το καλοκαίρι, ας κάνουμε πιο "συνειδητές" επισκέψεις στις παραλίες. Σκεφτείτε πόσο διδακτικό θα ήταν να προτρέψουμε τα παιδιά να παρατηρήσουν τις παραλίες, τα σκουπίδια που ενδεχομένως υπάρχουν στην άμμο. Γιατί όλοι μπορούμε να συμβάλουμε ώστε να κολυμπάμε σε καθαρά νερά και να χτίζουμε κάστρα στην άμμο σε καθαρές παραλίες!