ΤΟ ΡΑΓΙΣΜΕΝΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΑΒΓΟ

Μπορεί ένα ραγισμένο αυγό, που κανείς δε θέλει, να γιορτάσει το Πάσχα χαρούμενο; 

Μία υπέροχη ιστορία για την διαφορετικότητα, τη μοναξιά και την αξία της αποδοχής, την οποία αξίζει να δείξετε στα παιδιά.

Παραμονές Πάσχα και οι νοικοκυρές ανασκουμπώνονται, "χώνονται" στην κουζίνα και αρχίζουν να ετοιμάζουν τα πασχαλινά κουλουράκια, τις φλαούνες και τα μαστιχωτά τσουρέκια για να στολίσουν το εορταστικό τραπέζι. Οι κοτούλες, με τη σειρά τους, βάζουν τα δυνατά τους για να γεννήσουν όσο περισσότερα αυγουλάκια γίνεται. Έτσι, από μια μαμά κότα γεννιέται και ο Αναστάσης, ο πρωταγωνιστής της ιστορίας μας!

Ο Αναστάσης υποδέχεται τον κόσμο μέσα σε μία μεγάλη κατσαρόλα, όπου παρέα με τα αδέλφια του αρχίζουν τα βράζουν για να σφίξουν. Στη συνέχεια βάφεται με επιμέλεια κατακόκκινος και παίρνει τη δική του θέση στην πασχαλινή αυγοθήκη που κοσμεί το τραπέζι. Περιμένει πώς και πώς να τον επιλέξουν για να τον τσουγκρίσουν με κάποιο άλλο με αξιώσεις, αφού έχει κάνει την γυμναστική του και είναι πολύ δυνατός. Όμως, για κακή του τύχη, εκεί που κάθεται νιώθει ότι διψά και πηγαίνει μέχρι τη βρύση να πιει νερό. Από απροσεξία γλιστρά και ραγίζει το τσόφλι του στο νεροχύτη. Και τώρα;

Τα αδέλφια του του ζητούν να φύγει από την αυγοθήκη για να μη χαλάσει το γενικό, προσεγμένο σύνολο. Ο Αναστάσης, πικραμένος αρχίζει να περιπλανιέται ψάχνοντας ένα μέρος να απαγκιάσει. Περνά από την αγορά, βλέπει τις στολισμένες βιτρίνες με τα...αρτιμελή αυγά, περνά από το πάρκο όπου τα παιδιά κρατούν γερά, κόκκινα αυγά για να τσουγκρίσουν και όχι ραγισμένα, περνά και από ένα ζαχαροπλαστείο, αλλά ούτε εκεί ανήκει, αφού όλα τα αυγά είναι σοκολατένια.
Μέχρι που για καλή του τύχη, ο δρόμος του τον φέρνει έξω από ένα φτωχικό σπίτι. Οι άνθρωποι εκεί περνούσαν καλά. Δεν είχαν πολλά, είχαν λίγα και καλά. Υποδέχθηκαν τον Αναστάση με χαμόγελο και του χάρισαν και μία άσπρη λαμπάδα για το Πάσχα. Ο Αναστάσης ένιωσε τους οικοδεσπότες ως οικογένεια. Τελικά, πέρασε τέλεια το Πάσχα του, ακόμη και με ραγισμένο τσόφλι...
Tο διαδικτυακό, αυτό, παραμύθι, μας ήρθε σήμερα ως πρόταση από το νηπιαγωγείο, με την πρόταση τα παιδιά να "σκηνοθετήσουν" και στη συνέχεια να ζωγραφίσουν ένα δικό τους τέλος.
Δοκιμάστε το:)

Συγγραφέας: Λούκας Παναγή
Εικονογράφος: Χριστόδουλος Αργυρού