ΜΑΜΑ ΕΙΜΑΙ, ΜΗΝ ΜΕ ΚΡΙΝΕΤΕ (ΑΥΣΤΗΡΑ)

Με κοιτάς πώς σε κοιτώ;

ΤΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ Η ΠΙΟ ΣΥΧΝΗ ΠΗΓΗ ΚΡΙΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣ ΣΤΙΣ ΜΗΤΕΡΕΣ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΕΡΕΥΝΑ. ΜΙΑ ΣΤΙΣ ΕΚΑΤΟ ΜΑΜΑΔΕΣ ΤΑ...ΕΧΕΙ ΑΚΟΥΣΕΙ ΔΗΜΟΣΙΩΣ, ΕΝΩ ΤΟ 7% "ΣΤΟΛΙΖΕΤΑΙ" ON LINE.

Ένα χρόνο πριν, σε κάποια παιδική χαρά, η μικρή μου αποφάσισε γι άλλη μια φορά να κάνει κούνια σε όρθια στάση, πολύ απλά διότι τα συμβατικά δεν της αρέσουν. Δεν ήταν η πρώτη φορά, ήταν μια δεξιότητα που είχε προ πολλού κατακτήσει στην προσπάθειά της να γνωρίσει τον κόσμο. Με δεδομένα ότι 1) της είχα εμπιστοσύνη και 2) ότι η παιδική χαρά ήταν σύγχρονων προδιαγραφών, με μαλακό έδαφος, την άφησα να συνεχίσει και την παρατηρούσα διακριτικά λίγα μέτρα πιο μακριά. Ξαφνικά, βλέπω μια άγνωστη σε μένα μητέρα να έρχεται σχεδόν έντρομη προς το μέρος μου και να μου λέει "Δεν φοβάστε καθόλου; Θα χτυπήσει! Πώς μπορείτε και την αφήνετε;". Αυθόρμητα αναγκάστηκα να απολογηθώ δημοσίως-δεν ήμαστε μόνες στο πάρκο-και η αλήθεια είναι ότι ένιωσα πολύ άσχημα. Όχι τόσο γιατί μου προκάλεσε αμφιβολίες σε σχέση με το πόσο καλή μαμά είμαι, αλλά γιατί ένιωσα ότι με "μαλώνει" μία άγνωστη κοπέλα, με ύφος-περίπου-δικαστή, θαρρείς κι εκείνη έχει κάποια επίσημη πιστοποίηση "τέλειας μαμάς" που της δίνει το δικαίωμα να κρίνει με τόση ευκολία.
Δεν θα θίξω καν το θέμα της κριτικής που μπορεί να δεχόμαστε από το συγγενικό περιβάλλον, όπου-σχεδόν όλοι- ξέρουν καλύτερα:)
Δεν θέλω να παρεξηγηθώ, είναι απόλυτα θεμιτό να προσπαθούμε να νουθετήσουμε μια μαμά, αν θεωρούμε ότι το παιδί της είναι σε κίνδυνο η επειδή μπορεί να έχουμε μια εμπειρία παραπάνω. Ο τρόπος είναι αυτός που κάνει την διαφορά. Γεγονός είναι ότι η επίκριση που δέχονται οι μητέρες ανά τον κόσμο είναι ένα μείζον, διαχρονικό θέμα, με την διαφορά ότι στις μέρες μας έρχεται να προστεθεί και η διαδικτυακού τύπου.

Έρευνα που έγινε από το C.S Mott Νοσοκομείο Παίδων του Μίσιγκαν σε δείγμα 475 μητέρων παιδιών ηλικίας μέχρι 5 ετών, έδειξε ότι 6 στις 10 (61%) έχουν δεχθεί κριτική όσον αφορά την συμπεριφορά τους και τις αποφάσεις τους ως μητέρες. Οι επιστήμονες βρήκαν ότι η κριτική αυτή πηγάζει ως επί το πλείστον από το στενό οικογενειακό περιβάλλον-σύζυγος, γονείς ή πεθερικά. Περαιτέρω, το 12% των γυναικών του δείγματος δήλωσαν ότι έχουν δεχθεί κριτική από άλλες μητέρες δημοσίως, ενώ 7 στις 100 είπαν ότι έχουν επικριθεί από ξένους ή γνωστούς μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Στην εποχή του Διαδικτύου και της ανωνυμίας

Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και το Διαδίκτυο, όπου κανείς μπορεί κάλλιστα να διατηρήσει την ανωνυμία του, η ευγένεια πολλές φορές γίνεται άγνωστη λέξη. Εξαιτίας αυτού του "καμουφλάζ", οι άνθρωποι μπορεί να γίνονται πιο έντονοι στα σχόλιά τους. Δεν είναι τυχαίο ότι σε ιστοσελίδες εφημερίδων όπου οι χρήστες μπορούσαν να σχολιάσουν κάποια είδηση ανώνυμα, πάνω από τους μισούς (53%) το έκαναν με αγενή τρόπο. Αντίθετα, όταν τα ανώνυμα σχόλια απαγορεύονταν, μόλις το 29% των χρηστών "τόλμησαν" κάποιο αγενές σχόλιο.
Σύμφωνα με την έρευνα του C.S Mott Νοσοκομείου Παίδων του Μίσιγκαν, τα δύο τρίτα των μητέρων δήλωσαν ότι λαμβάνουν άχρηστες συμβουλές από άλλους ανθρώπους σε σχέση με την μητρότητα και καταφεύγουν στο Ίντερνετ για να ζητήσουν απαντήσεις. Αν και οι περισσότερες μητέρες λένε ότι η κριτική, σε πολλές περιπτώσεις, τους ενδυναμώνει και νιώθουν πιο σίγουρες για τις επιλογές τους, το 40% των συμμετεχουσών στο δείγμα της έρευνας δήλωσαν ότι είναι φορές που η κριτική τούς έχει κάνει να νιώθουν μη σίγουρες για τον εαυτό τους.
Πολλές φορές η πληροφόρηση κάνει μόνο καλό, αλλά το πρόβλημα είναι ότι όλες οι γύρω φωνές, απ' όπου κι αν προέρχονται (Ίντερνετ, ξένοι, καλοπροαίρετοι ή μη συγγενείς), αρκετά συχνά είναι ικανές να μειώσουν την αυτοπεποίθησή μας. Και εκεί θα πρέπει να βάλουμε όρια. Διότι είναι ωραίο όλες μας ν' ακούμε και όμορφα λόγια του τύπου "Είσαι πολύ καλή μαμά", "Κάνεις καλή δουλειά με το παιδί". Τα ευκόλως εννοούμενα δεν πρέπει να παραλείπονται σε κάποιες περιπτώσεις, δεν συμφωνείτε;