ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΑΝΑΝΕΔΑΚΗ: "Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΛΕΙΠΟΥΝ"

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΗΣ ΒΙΒΛΙΟ "ΕΓΩ ΠΟΤΕ ΘΑ ΓΙΝΩ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ;", Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΜΙΛΑ ΣΤΗΝ ΜΑΜΑΔΟΧΩΡΑ ΚΑΙ ΕΥΧΕΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΗΣ ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ. 

Η πολυγραφότατη συγγραφέας και δημοσιογράφος Κατερίνα Μανανεδάκη έχει, κατά την ταπεινή μου γνώμη, δύο σημαντικά προσόντα. 1ον: εξαιρετικό χιούμορ, το οποίο αποτυπώνεται και στα βιβλία της (οι ιστορίες των οποίων σε κάνουν να ξεκαρδίζεσαι και ταυτόχρονα να προβληματίζεσαι) και 2ον: την ικανότητα να αφουγκράζεται "τι είναι αυτό που θέλουν οι γυναίκες". Ιδανικός συνδυασμός που σε προδιαθέτει να διαβάσεις και το τελευταίο της βιβλίο "Εγώ πότε θα γίνω ευτυχισμένη;", που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις Εκδόσεις Ψυχογιός και ήδη χαίρει της ανταπόκρισης του αναγνωστικού κοινού. Με αφορμή το βιβλίο της, η Μαμαδοχώρα την συνάντησε και μιλήσαμε περί ευτυχίας, ζητούμενο όλων μας στην σημερινή εποχή. Τι ορίζει αλήθεια την ευτυχία; Μιλήσαμε και περί μητρότητας, με αφορμή το βιβλίο της "Τι τραβάμε κι εμείς οι μάνες", το οποίο, μάλιστα θα "ανεβεί" στο θεατρικό σανίδι. Διαβάστε όσα ενδιαφέροντα μας είπε. Την ευχαριστούμε πολύ!

-Κυρία Μανανεδακη, πώς προέκυψε η νέα σας ιστορία; Υπήρχε κάποιο ερέθισμα που σας ενέπνευσε;

Αναρωτιόμουν κι εγώ η ίδια, τι είναι επιτέλους αυτή η ευτυχία, πού υπάρχει και πώς μπορούμε να τη συναντήσουμε;! Ξέρετε, όσο περνούν τα χρόνια και μεγαλώνουμε, αλλάζουν και οι προτεραιότητες στη ζωή μας. Έχουμε μάθει να δίνουμε σε όλους αλλά τελικά, κάνουμε για τον εαυτό μας αυτά που πραγματικά ονειρεύομαστε και ποθούμε;

Αυτό ήταν λοιπόν το ερέθισμα. Να κάνω κι εγώ μαζί με τους αναγνώστες, ένα ταξίδι στα «τι» και τα «γιατί» , τα «θέλω» και τα «πρέπει» μας. Κι ήταν είναι η αλήθεια απολαυστικό και διδακτικό και γι αυτό και στην ιστορία υπάρχουν πολλά «μυστικά», για να γίνουμε, έστω και λίγο περισσότερο, ευτυχισμένοι. 

- Πείτε μας δυο λόγια για την τελευταία σας ηρωίδα και την πλοκή του βιβλίου.

 Λοιπόν... Πρωταγωνίστρια είναι η Μαίρη Παναγιώτου, που είναι παντρεμένη, έχει ένα γιο, έχει μια δουλειά, ζει μια ήσυχη και τακτοποιημένη καθημερινότητα. Μέχρι την στιγμή που, εντελώς τυχαία, συναντά στον δρόμο τον πρώην της, που σημάδεψε τη ζωή της και δυσκολεύτηκε πολύ να ξεπεράσει. Είναι το ίδιο όμορφος, γοητευτικός και απαιτητικός και της ζητά να του απαντήσεισε μία και μόνο ερώτηση: "Έγινες ευτυχισμένη...χωρίς εμένα;" Καταλαβαίνετε τι ακολουθεί...Η Μαίρη προσπαθεί να καταλάβει τι είδους φάρσα είναι αυτή που της στήνει το σύμπαν και ψάχνει την ευτυχία σαν τρελή, ώστε να μπορέσει να ξαναβάλει την ζωή της σε μία τάξη! Είναι ένα χιουμοριστικό βιβλίο με πολλές "κρυμμένες" αλήθειες. 

- Λένε ότι οι γυναίκες που φαινομενικά τα έχουν όλα δεν νιώθουν ευτυχισμένες. Συμφωνείτε; Πού πιστεύετε ότι οφείλεται αυτό και τι ρόλο παίζει ο σύγχρονος τρόπος ζωής;

Η ευτυχία δεν έχει να κάνει, απαραίτητα, με αυτά που έχουμε. Μάλλον έχει να κάνει με αυτά που μας λείπουν. Και δεν εννοώ τα υλικά αγαθά αλλά την ανθρώπινη επικοινωνία, τη χαρά, το χαμόγελο και την αλήθεια στην καθημερινότητα μας. Και το κυριότερο δεν έχει να κάνει μόνο με τους άλλους. Πιστεύω πως με ή χωρίς τον «σύγχρονο τρόπο ζωής», αν εμείς δεν μάθουμε να αγαπάμε τον εαυτό μας, να στηρίζουμε τις επιλογές μας, να νιώθουμε τυχεροί που ζούμε και ονειρευόμαστε, δεν έχουμε ελπίδες να γίνουμε, έστω και για λίγο, ευτυχισμένοι. Άρα αν υπάρχει ένας τρόπος να αισθανθούμε καλά, είναι να ζήσουμε το «τώρα» όσο πιο έντονα και ουσιαστικά γίνεται. 

-Πόσο αντισυμβατικές είναι οι σύγχρονες γυναίκες τελικά; Θυσιάζουν τα κοινωνικά "πρέπει" για να γίνουν χαρούμενες;

Άλλες ναι, άλλες όχι. Σίγουρα περισσότερες από ό,τι παλιά αλλά και πάλι όλες μας, έχουμε χτίσει τα δικά μας τείχη με πολλά «πρέπει» και λιγότερα «θέλω». Κι αυτό είναι από μόνο του παγίδα. Αλλά δεν έχει και καμιά αξία να κατηγορούμε τον εαυτό μας γι αυτό. Το μόνο που έχει αξία είναι να κάνουμε μικρά και σταθερά βήματα, προς τα μπρος . Η ζωή είναι ωραία και πρέπει να ζούμε την κάθε μέρα, όπως της αξίζει.

 -Ποια είναι η συνταγή της ευτυχίας για εσάς;

Το να έχεις δίπλα σου ανθρώπους που αγαπάς και σε αγαπούν, το να κάνεις κάτι που σου αρέσει και να δουλεύεις σκληρά γι αυτό και το να έχεις κάτι για το οποίο να ελπίζεις, κάτι που περιμένεις να έρθει, ώστε να ζεις παρέα με την αισιοδοξία και το χαμόγελο.

- Έχετε στο πρόγραμμα κάποιες παρουσιάσεις του βιβλίου  "Εγώ ποτέ θα γινώ ευτυχισμένη" το προσεχές διάστημα;

 Συναντιέμαι προς στιγμήν με τους αναγνώστες, μέσα από τις σελίδες του βιβλίου, που με μεγάλη χαρά διαπιστώνω, πως έχουν αγαπήσει πολύ. Μου στέλνουν φωτογραφίες από τις διακοπές τους, το σπίτι τους, παρέα με το «Εγώ Πότε Θα Γίνω Ευτυχισμένη;» και νιώθω σαν να ζω κι εγώ μαζί τους κομμάτια από την καθημερινότητα τους.

- Πρόσφατα διάβασα ότι το ευπώλητο βιβλίο σας "Τι τραβάμε κι εμείς οι μάνες" θα γίνει θεατρικό. Μιλήστε μας λίγο και για αυτό.

Θα το «ανεβάσει» η Βάσια Παναγοπούλου στο θέατρο «Χυτήριο», σε θεατρική απόδοση του Πάνου Αμαραντίδη. Ανυπομονώ τόσο πολύ και είμαι τόσο χαρούμενη που οι ήρωες του βιβλίου θα ζωντανέψουν στο σανίδι! Δουλεύουμε με κέφι και μεράκι για να δώσουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα στους θεατές!

-Πόσο δύσκολη είναι η μητρότητα κατά την γνώμη σας και πόσο επηρεάζει τις συζυγικές -συντροφικές σχέσεις;

Το να είσαι μαμά είναι το πιο φυσικό και ταυτόχρονα το πιο δύσκολο πράγμα στον κόσμο. Κανείς μαζί με το μωρό δεν σου δίνει και …οδηγίες χρήσης! Δεν ξέρεις τι να κάνεις στην αρχή, «πνίγεσαι» με τα μικρά, αγωνιάς, φοβάσαι αλλά και από την άλλη δεν υπάρχει τίποτα πιο ωραίο από το να έχεις το παιδί σου στην αγκαλιά και να σου λέει «μαμά σ αγαπώ!» Όσο για τις σχέσεις με τον σύζυγο ή σύντροφο; Μπαίνουν σε μεγάλη δοκιμασία αλλά ταυτόχρονα δοκιμάζονται και οι αντοχές τους. Τα παιδιά κάνουν την οικογένεια να «δεθεί» και να αντέξει στο χρόνο χωρίς ταυτόχρονα να σημαίνει πως είναι η απάντηση σε όλα τα προβλήματα. Αν υπάρχει αληθινή αγάπη έχει καλώς, αλλιώς…

 -Υπάρχει συνταγή "καλής μαμάς";

Όχι. Σε καμιά περίπτωση. Δεν υπάρχουν "τέλειες και υπέροχες μαμάδες». Υπάρχουν καθημερινές γυναίκες που παλεύουν και προσπαθούν να κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν και μάλιστα σε συνθήκες που είναι εξαιρετικά δύσκολες. Γι αυτό καμιά μας δεν πρέπει να ζει με ενοχές για το ότι έκανα αυτό λάθος ή δεν έκανα εκείνο σωστά. Ακολουθούμε το ένστικτο μας και προχωράμε…

-Έχετε στο μυαλό σας κάποια καινούρια ιστορία;

Ναι …Κάτι έχω στο μυαλό μου αλλά είναι ακόμη πολύ πολύ νωρίς να μιλήσω γι αυτή. Τώρα ζω παρέα με τους ήρωες του «Εγώ Πότε Θα Γίνω Ευτυχισμένη;» και εύχομαι σε όλους τους αναγνώστες ένα όμορφο και χαρούμενο καλοκαίρι.