ΜΙΚΡΟΙ SURVIVORS

Πριν λίγες μέρες μια φίλη μου μοιράστηκε τους προβληματισμούς της σχετικά με την κόρη της, η οποία, αν και πολύ έξυπνη και χαρισματική, αφομοιώνει με διαφορετικό τρόπο όσα μαθαίνει στο σχολείο, με αποτέλεσμα η δασκάλα της να δυσανασχετεί και να της "λαβώνει" την αυτοπεποίθηση. Το κοριτσάκι κλαίει συχνά όταν προετοιμάζεται για το σχολείο και πολλές φορές τα παρατά λέγοντας "Δεν μπορώ να διαβάσω", "Δεν είμαι καλή". Η συμπεριφορά της δασκάλας είναι σαφέστατα προβληματική, αλλά αυτό ας επιλέξουμε να μην το θίξουμε στο παρόν κείμενο. Εκείνο που έχει σημασία και θα πρέπει να υπογραμμίσουμε είναι ότι γενικά στην ζωή υπάρχουν αδικίες και προβλήματα και το μυστικό για να ζούμε καλύτερα είναι να μάθουμε να τις αντιμετωπίζουμε χωρίς να τα βάφουμε μαύρα. 

Πρόσφατα βρήκα ένα βιβλίο με τίτλο "Πώς τα παιδιά πετυχαίνουν: Θάρρος, Περιέργεια και η Κρυμμένη Δύναμη του Χαρακτήρα". Όπως αναφέρει ο συγγραφέας του Paul Tough, αν και παλαιότερα υπήρχε η πεποίθηση ότι η επιτυχία στην ζωή βασίζεται στην ευφυία, η επιστήμη την έχει ανατρέψει. Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με τους ειδικούς, η επιμονή, η περιέργεια, ο αυτοέλεγχος και η συνειδητότητα αποτελούν κλειδιά μιας επιτυχημένης ζωής.

Αν δεν πέσουν δεν θα σηκωθούν

Γι αυτό και θα πρέπει να εξασφαλίσουμε για τα παιδιά ασφαλείς χώρους όπου θα μπορούν να αποτυγχάνουν.  Αρκετά συχνά κάποιοι από εμάς αποτρέπουμε τα παιδιά από το να δοκιμάζουν δύσκολα πράγματα γιατί δεν θέλουμε να αποτύχουν και να στενοχωρηθούν. Ωστόσο και η αποτυχία είναι στο πρόγραμμα και είναι καλό να τους επισημαίνουμε και τις δικές μας ατέλειες ή παραλείψεις αλλά και πώς τις διορθώνουμε. Άλλωστε, κλισέ ή όχι, τα λάθη είναι εκείνα που μας διδάσκουν πράγματα και όχι τα σωστά.

Ο επιμένων νικά!

Κάθε φορά που βλέπουμε ότι το παιδί μας επιμένει να καταφέρει κάτι οφείλουμε να επικροτήσουμε την προσπάθεια γιατί είναι από μόνη της αξιέπαινη. Ενθαρρύνοντάς τo να πετυχαίνει μικρούς στόχους το βοηθούμε ουσιαστικά να κυνηγήσει μεγαλύτερους. Ας επιστρέψουμε στο παράδειγμα του προλόγου. Το κοριτσάκι θα πρέπει να ενθαρρύνεται κάθε φορά που προσπαθεί να κάνει τις εργασίες για το σχολείο, ακόμη και αν ο ρυθμός του είναι πιο αργός σε σχέση με άλλα παιδιά. Είναι σημαντικό να πιστέψει ότι μπορεί να τα καταφέρει και να "χτίσει" την αυτοπεποίθησή του, παρά τις αντίξοες συνθήκες.

Και η άρνηση (τους) είναι στο πρόγραμμα

Πολλές φορές πιάνουμε τον εαυτό μας να πιέζει το παιδί να κάνει κάτι, να προσπαθήσει για κάτι καινούριο. Αυτό μάλλον έχει να κάνει με τις δικές μας προσδοκίες, τις οποίες "φορτώνουμε" στο παιδί. Είναι άλλο πράγμα να διδάσκουμε στο παιδί την καλώς εννοούμενη επιμονή και άλλο να το πιέζουμε να κάνει κάτι, όταν, για παράδειγμα, μπορεί να δείχνει κουρασμένο ή να μην έχει όρεξη. Παιδί είναι, έχει ανάγκη από χώρο και ελευθερία.