ΦΑΕ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ...

...ΑΛΛΑ ΦΑΕ ΣΩΣΤΑ. ΧΡΗΣΙΜΑ TIPS ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΣΟΥΜΕ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΛΕΣ ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΕΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ 

Αν και προσωπικά, ως μαμά, ανήκω στις τυχερές, καθώς τα παιδιά τρώνε με ευκολία φρούτα και λαχανικά, με ιδιαίτερη προτίμηση στα κλασικά, ελληνικά, μαγειρευτά φαγητά, το θέμα της διατροφής γενικότερα με απασχολεί διαρκώς, όπως φαντάζομαι και όλους τους γονείς. Η συντριπτική πλειοψηφία των παιδιών θα προτιμούσαν να τρέφονται καθημερινά-έως και αποκλειστικά-με σοκολάτα, μακαρόνια και πατατάκια και εκεί έχουμε την ευθύνη να βάλουμε τα απαιτούμενα όρια, όχι μόνο για να προστατέψουμε την υγεία τους, αλλά και να διατηρήσουμε το σωματικό τους βάρος σε ανεκτά επίπεδα. Κι αυτό διότι οι επιστήμονες έχουν προ πολλού κρούσει το καμπανάκι του κινδύνου, καθώς τα Ελληνόπουλα είναι πολύ ψηλά στην πανευρωπαϊκή λίστα της παχυσαρκίας.

Εντάξει, γνωρίζουμε ότι είναι δύσκολο, ειδικά για τους πολυάσχολους γονείς, να προσέχουν πάντα τι τρώνε τα παιδιά. Και είναι και κατανοητό αυτό που οι περισσότεροι κάνουμε κάποιες φορές για να έχουμε την ησυχία μας: να τους επιτρέπουμε να απολαύσουν ένα μπολ πατατάκια ή μια σοκολάτα. Αρκεί αυτό να μη γίνει μια καθημερινή "κανονικότητα". Πάμε να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε ώστε να βελτιώσουμε την ποιότητα της διατροφής τους, χωρίς υπερβολές και υστερίες. Γιατί και σε αυτή την περίπτωση, εκτός από το γνωστό "παν μέτρον άριστον" ισχύει και το ότι κάθε τι που θεωρείται "απαγορευμένο" θα βρουν τρόπο να το καταναλώσουν κρυφά, σε μεγαλύτερες ποσότητες.

Αποφεύγουμε τροφές με "κρυμμένη" ζάχαρη (και αλάτι) και junk food
Εφόσον δεν μπορούμε να αποκλείσουμε τα γλυκίσματα από το διατροφολόγιο των παιδιών, ας περιορίσουμε, τουλάχιστον, τα προϊόντα που περιέχουν πρόσθετη ζάχαρη (τυποποιημένο ψωμί, αναψυκτικά). Είναι καλό να διαβάζουμε τις ετικέττες. Κι επειδή το φαγητό είναι πάνω απ' όλα συνήθεια, που, αν εδραιωθεί, είναι δύσκολο ν' αλλάξει, είναι καλό να αποφεύγουμε και το έτοιμο φαγητό (junk food), καθώς είναι ιδιαίτερα παχυντικό και μεγάλης περιεκτικότητας σε συντηρητικά. Προσοχή: Αν κάποια στιγμή παραγγείλουμε π.χ σουβλάκια, δε θα πρέπει να το κάνουμε ως επιβράβευση στα παιδιά. Δεν χρειάζεται να συνδέσουν το delivery με κάποιου είδους βραβείο, αλλά, αντίθετα, να το θεωρήσουν ως μια επιτρεπτή εξαίρεση κάπου-κάπου.

Παίρνουμε τα παιδιά μαζί στα ψώνια και τα βάζουμε στην κουζίνα
Εκτός όλων των άλλων, το φαγητό μπορεί να γίνει και (διδακτικό) παιχνίδι για τα παιδιά. Μια καλή ιδέα είναι να τα πάρουμε μαζί μας στη λαϊκή αγορά ώστε να δουν από κοντά τους πάγκους με τα φρούτα και τα λαχανικά. Μπορούμε να τους μιλήσουμε για τη σημασία των βιταμινών για την καλή υγεία, για την εποχικότητα, δηλαδή για το ότι είναι προτιμότερο να επιλέγουμε τροφές της εποχής και όχι προϊόντα θερμοκηπίου. Τα ποικίλα χρώματα των φρούτων και λαχανικών, η μυρωδιά των εσπεριδοειδών, τα διαφορετικά σχήματα θα ιντριγκάρουν (ελπίζουμε!) τα παιδιά, που μπορεί και να μας εκπλήξουν ευχάριστα. Μπορεί να προτείνουν τα ίδια το μενού της ημέρας. Το δεύτερο βήμα μετά την επιλογή των πρώτων υλών είναι να μπούμε μαζί στην κουζίνα και να ετοιμάσουμε ένα σούπερ δυναμωτικό πιάτο.
Όσον αφορά στα γλυκά, αντί να τους αγοράσουμε έτοιμες σοκολάτες, μπορούμε να πάμε μαζί τους στο σούπερ μάρκετ, να προμηθευτούμε υλικά και να παρασκευάσουμε οικογενειακώς σπιτικά κουλουράκια, κέικ και άλλα γλυκίσματα, προσέχοντας τις ποσότητες της ζάχαρης που θα χρησιμοποιήσουμε. Μπορούμε να τους μιλήσουμε για το μέλι ως υποκατάστατο της ζάχαρης, το οποίο είναι και ιδιαίτερα ωφέλιμο για την υγεία μας. Μπορούμε, επίσης, να τους μιλήσουμε για τη μαύρη σοκολάτα και την διατροφική της αξία, για τη βρώμη και τους χουρμάδες (ως γλυκαντικό) μέσα στα γλυκίσματα. Οι επιλογές δεν στερεύουν ποτέ.

Δίνουμε στα παιδιά επιλογές 
Ακόμη και οι πιο καλοφαγάδες χρειάζονται επιλογές. Πόσω μάλλον τα παιδιά που διακρίνονται για την απαιτητική τους φύση. Είναι σημαντικό να μην τους πιέζουμε υπερβολικά να φάνε κάτι συγκεκριμένο, αλλά να τους δίνουμε και (υγιεινές) εναλλακτικές. Καμιά φορά τα παιδιά συνηθίζουν να ρωτούν "Τι άλλο έχει;" και ανοίγουν από μόνα τους το ψυγείο ή τα ντουλάπια της κουζίνας. Σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να έχουμε μεριμνήσει ώστε εκεί να μην υπάρχει κάτι (σούπερ) ανθυγιεινό. Έτσι θα αναγκαστούν να επιλέξουν κάτι υγιεινό, εκτός από αυτό που ήδη τους έχουμε προσφέρει. Θα πρέπει να σεβόμαστε ότι τα παιδιά έχουν άποψη κι αυτό ισχύει και για το φαγητό τους.
Προσοχή: Αυτό ισχύει περισσότερο για τα σνακς, δηλαδή τα δευτερεύοντα γεύματα. Στο κυρίως γεύμα, μην το διαπραγματευτείτε γιατί αργά ή γρήγορα θα πιάσετε τον εαυτό σας να τηγανίζει συνέχεια πατάτες.
Πρόταση: Διαβάστε το "Hungry Feelings Not Hungry Tummy" της ψυχοθεραπεύτριας Ava Parnass. Βρείτε ελληνικές εκδόσεις με θέμα την παιδική διατροφή και κυρίως τις ψυχικές διεργασίες πίσω από το φαγητό. Θα σας διαφωτίσουν.

Κρύβουμε απαραίτητες τροφές μέσα στο φαγητό
Αν το παιδί μας, παρά τις όποιες προσπάθειες, αρνείται να φάει σημαντικές τροφές, όπως είναι τα λαχανικά ή τα φρούτα, εκεί θα πρέπει να επιστρατεύσουμε τη φαντασία μας. Ο κιμάς, για παράδειγμα, είναι η ιδανική "κρυψώνα" για να βάλουμε το καρότο, την ντομάτα ή κάποιο άλλο λαχανικό που αξίζει να βρίσκεται στο διαιτολόγιο του παιδιού. Το ίδιο ισχύει και με τα φρούτα. Αν δεν τα προτιμούν κομμένα σε κομμάτια ή στιμμένα σε χυμό, μπορούμε να παρασκευάσουμε κέικ με φρούτα ή smoothies. Θα βρούμε τον τρόπο να τους τα "πλασάρουμε". Δε θέλει κόπο, αλλά τρόπο:)

Δεν αναγκάζουμε τα παιδιά να "γλείψουν" το πιάτο τους
Είναι, ίσως, αστείο, αλλά το κατοχικό σύνδρομο που κατείχε τους παλαιότερους, φαίνεται ότι κατέχει και τους σύγχρονους γονείς που δεν αρκούνται σε τίποτε λιγότερο από το άδειο πιάτο του παιδιού τους. Αυτό, όμως, είναι τόσο λάθος και δυστυχώς υπάρχει και ακόμη χειρότερο. Αν το παιδί δε θέλει να φάει όλο του το φαγητό, θεωρούν ότι είτε είναι άρρωστο, είτε δεν του άρεσε και αμέσως πέφτουν στην παγίδα να του προσφέρουν κάποιο γλυκό. Μην το κάνετε! Επιτρέψτε στο παιδί να σηκωθεί από το τραπέζι εφόσον λέει ότι έχει χορτάσει κι ακόμη κι αν δε θέλει να φάει άλλο γιατί δεν του άρεσε το φαγητό, μην του προσφέρετε εναλλακτική. Κάποια στιγμή θα πεινάσει και θα συνεχίσει. Τηρήστε κοινό "μέτωπο" με τον μπαμπά διότι διαφορετικά θα ηττηθείτε πανηγυρικά.

Είμαστε οι ίδιοι το καλό παράδειγμα
Δεν έχει νόημα να λέμε στα παιδιά να τρώνε υγιεινά αν εμείς οι ίδιοι επιλέγουμε junk food, γλυκά και κρουασάν. Εμείς τους δίνουμε το παράδειγμα, τόσο ως προς την ποιότητα του φαγητού που καταναλώνουμε, όσο και ως προς τις ποσότητες (μείζον θέμα). Τρώμε καθισμένοι μπροστά σε ένα τραπέζι, δεν μιλάμε ταυτόχρονα, μασάμε καλά τις μπουκιές μας, δεν σηκωνόμαστε αν δεν έχουμε τελειώσει. Είναι όλα θέμα διατροφικής νοοτροπίας.