ΘΕΟΔΟΣΙΑ ΓΚΑΛΙΤΣΙΟΥ: ΜΙΑ ΓΛΥΚΙΑ ΕΜΨΥΧΩΤΗΣ

"ΠΡΕΠΕΙ ΑΠΛΑ ΝΑ ΛΑΤΡΕΥΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΝΟΥΜΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΚΡΥΒΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΜΑΣ "


Ποιο είναι ένα από τα ζητούμενα της εποχής μας; Να γελάμε! Έστω να χαμογελάμε:) Ποιο είναι το διαχρονικό ζητούμενο για τα παιδιά μας; Να είναι χαρούμενα, όσο πιο συχνά γίνεται. Και όποιος καταφέρνει να τους κάνει να διασκεδάζουν με την ψυχή τους, αξίζει πολλά συγχαρητήρια! Η Θεοδοσία Γκαλίτσιου είναι μια νεαρή μητέρα δύο παιδιών, που σε κερδίζει από την πρώτη στιγμή με το παρουσιαστικό της γιατί και η ίδια είναι χαμογελαστή, φιλική και καλοπροαίρετη. Τη γνώρισα σε μια από τις (χιλιάδες, πλέον) συναντήσεις με μαμάδες και η αλήθεια είναι ότι τη συμπάθησα αμέσως. Εκεί, λοιπόν, που τα λέγαμε, μου είπε ότι εκτός από καθηγήτρια Αγγλικών είναι και ανιματέρ και μάλιστα ότι αυτή η ενασχόληση με τα παιδιά της αρέσει πολύ. Το βρήκα πολύ ενδιαφέρον και σκέφτηκα να κάνουμε μια συζήτηση για το ρόλο του ανιματέρ σε παιδιά. Μου είπε πολύ όμορφα πράγματα, τα οποία νομίζω ότι θα "αγγίξουν" όλες τις μαμάδες. Την ευχαριστώ πολύ.


Θεοδοσία, τι είναι ακριβώς ένας ανιματέρ; 
Η ελληνική ερμηνεία του όρου σημαίνει "εμψυχωτής", ένας όρος που μπορεί να μην αποδίδει ακριβώς την έννοια της λέξης, αλλά προσωπικά με εκφράζει σε ένα μεγάλο βαθμό. Είναι, λοιπόν, αυτός, που αναλαμβάνει όχι μόνο να διασκεδάσει τα παιδιά κατά τη διάρκεια μιας εκδήλωσης, αλλά και να τα εμψυχώσει, να κεντρίσει τη φαντασία τους και τη δημιουργικότητά τους, να τα παροτρύνει να εκφραστούν ελεύθερα μέσω του παιχνιδιού, με θάρρος και αυτοπεποίθηση.

Ενόψει Χριστουγέννων, η Θεοδοσία ετοιμάζει διάφορες δράσεις για παιδιά.
Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με αυτό το κομμάτι και τι κέρδισες μέσα από αυτή την ενασχόληση; 
Η ενασχόλησή μου με αυτό προέκυψε εντελώς τυχαία. Ήμουν φοιτήτρια ακόμη και μέλος της θεατρικής ομάδας και κάποια στιγμή "πήρε το αυτί μου" ότι μια συμφοιτήτρια και συνάδελφος, "ερασιτέχνης ηθοποιός", δούλευε ως ανιματέρ, πράγμα άγνωστο, ως τότε, για μένα. Έδρασα άμεσα: ρώτησα, έμαθα τι και πώς και την επόμενη μέρα είχα ραντεβού σε μια εταιρεία οργάνωσης παιδικών πάρτυ και εκδηλώσεων. Και, όπως ήταν αναμενόμενο, αυτό με βοήθησε όχι μόνο στο κύριο επάγγελμά μου, που ούτως ή άλλως έχει να κάνει με παιδιά, αλλά και σαν άνθρωπο. Μέσα από τη συνεχή έκθεση με το κοινό απέκτησα κι εγώ περισσότερη αυτοποίθηση και υπομονή, καλύτερη αυτοέκφραση (...βέβαια έχω ακόμη δρόμο μπροστά μου...). Κατάλαβα ότι τα παιδιά αρκούνται στα απλά πράγματα: μια αγκαλιά, ένα παραμύθι, ένα παιχνίδι, ένα τραγούδι, μια γλυκιά κουβέντα. Αρκεί όλα αυτά να είναι ειλικρινή. Θα προσπαθήσω να το περιγράψω, όσο γίνεται καλύτερα αν και είναι δύσκολο...Πριν ξεκινήσει η εκάστοτε εκδήλωση νιώθω πάντα αγχωμένη- σαν να πρόκειται να το κάνω για πρώτη φορά...Το άγχος σταδιακά μου περνάει και το διαδέχεται η χαρά και ο ενθουσιασμός κατά  τη διάρκεια της εκδήλωσης. Νιώθω ότι γίνομαι και εγώ ένα με τα παιδιά , χωρίς να φοβάμαι να εκτεθώ ή να"τσαλακωθώ...". Στο τέλος της εκδήλωσης, με διακατέχει πάντα μια γλυκιά μελαγχολία και προσμονή για την επόμενη. Δεν υπάρχει κατά τη γνώμη μου μία συγκεκριμένη μυστική συνταγή. Νομίζω ότι απλά πρέπει να λατρεύεις τα παιδιά και να είσαι διατεθειμένος να απελευθερώνεις το παιδί που όλοι-μα ΌΛΟΙ- κρύβουμε μέσα μας.

Έχουν φαντασία τα σημερινά παιδιά; 
Νομίζω ότι τα σημερινά παιδιά, παρ'όλο που δέχονται περισσότερα ερεθίσματα και πληροφορίες, σε σχέση με παλαιότερα, υστερούν λιγάκι σε φαντασία και δημιουργικότητα και γι' αυτό ευθύνεται ο
σύγχρονος και αγχωτικός τρόπος ζωής και η συνεχής ενασχόλησή τους με τα λεγόμενα social media. Επομένως έγκειται σε εμάς τους ενηλίκους-γονείς, παιδαγωγούς και ανιματέρ- να τους δίνουμε ερεθίσματα που θα κεντρίσουν τη συναισθηματική τους νοημοσύνη και θα τα βοηθήσουν να ανταποκρίνονται καλύτερα σε κάθε είδους δράσεις.

INFO
Επικοινωνήστε με τη Θεοδοσία στην ηλεκτρονική διεύθυνση: galitsiou_theodosia@hotmail.com




Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις