ΟΙ ΜΑΜΑΔΕΣ "ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΚΑΨΕΙ"!

Αν κανείς βρεθεί σε μια τυχαία συζήτηση ανάμεσα σε μαμάδες, είναι πολύ πιθανό να αισθανθεί λίγο περίεργα. Κι αυτό γιατί οι μαμάδες, αυτό το...θαυμαστό είδος, είναι στην πλειοψηφία τους πωρωμένες με τα παιδιά τους-πράγμα όχι απαραίτητα θετικό- κι αυτό γίνεται ακόμη πιο έντονο όταν μιλούν μεταξύ τους (ισχύς εν τη ενώσει)! Αυτό που σίγουρα κάποια στιγμή θα τους απασχολήσει: η κούραση!
Οι σύγχρονες μαμάδες παραπονιούνται συνεχώς για τον χρόνο που δεν έχουν, καθώς έχουν μετατραπεί σε ανθρώπινα ρομπότ που τρέχουν πίσω από τις δραστηριότητες των παιδιών, πασχίζουν να τους βοηθήσουν με τα μαθήματα και συν τοις άλλοις έχουν τη δουλειά και το σπίτι. Κάποια στιγμή αγγίζουν τα όρια της υπερκόπωσης (ή και τα ξεπερνούν), παθαίνουν το γνωστό burnout.
Έρευνα που πραγματοποίησαν επιστήμονες στο Βέλγιο σε 2000 γονείς (δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Frontiers in Psychology) έδειξε ότι το 12.9% των μητέρων και το 11.6% των μπαμπάδων έχουν αυτό που οι ειδικοί ονομάζουν "αυξημένη υπερκόπωση" (high burnout). Αυτό σημαίνει ότι νιώθουν εξουθενωμένοι, λιγότερο παραγωγικοί και ανταγωνιστικοί και είναι συναισθηματικά αποσυρμένοι τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα. Πρόκειται για συμπτώματα τα οποία είναι παρόμοια με εκείνα που παρατηρούνται στην εργασιακή υπερκόπωση.

Γονεϊκότητα στην εποχή των social media
Τα προφίλ εκατομμυρίων, ανά τον κόσμο, γονέων στο Facebook και το Instagram είναι γεμάτα από εικόνες τελειότητας. Φανταχτερά πάρτυ γενεθλίων σε ακριβούς παιδότοπους και escape rooms, εκδρομές σε ειδυλλιακά τοπία και σε χειμερινά θέρετρα αγκαλιά με τα παιδιά που-όλως τυχαίως-είναι ντυμένα με την τελευταία λέξη της μόδας για μια selfie, με στόχο την απόσπαση των πολυπόθητων likes, που θα καταξιώσουν τους γονείς ως γονείς. Φυσικά, κανείς δεν πιστεύει, ούτε κι εκείνοι που θα κάνουν like, ότι τα πράγματα είναι όσο τέλεια φαίνονται (το αντίθετο!). Αυτή, όμως, η κατ'επίφαση τελειότητα, αυτή η σύγχρονη, ως επί το πλείστον, ανάγκη να φαινόμαστε τέλειοι, εντείνει την κούραση που νιώθουμε ως γονείς και μας απομακρύνει από παλιές, καλές δραστηριότητες με τα παιδιά μας, οι οποίες ούτε κοστίζουν, ούτε και κουράζουν τόσο πολύ. Καμιά φορά, αυτό που θεωρείται τάση στα social media καταλήγει να γίνεται κάτι που μας καταπιέζει, κάτι σαν μόδα, η οποία, όμως, μας φθείρει, καταναλώνει πολύτιμο χρόνο και δεν μας προσφέρει ευχαρίστηση. Επιδιδόμαστε σε έναν αγώνα να φθάσουμε ένα ψεύτικο όριο τελειότητας και κάπως έτσι "το καίμε" τελικά.

Δεν υπάρχουν σουπερ-ήρωες
Καμιά φορά σκέφτομαι τη γιαγιά μου, η οποία γέννησε εννιά παιδιά, ζούσε σε χωριό και τα μεγάλωσε χωρίς καμία άνεση και ευκολία. Αν την έβλεπε κανείς, ναι μεν θα καταλάβαινε ότι στη ζωή της κουράστηκε πολύ, αλλά είχε και ένα χαμόγελο στο πρόσωπο που παρέπεμπε σε έναν άνθρωπο ικανοποιημένο. Δεν εξέπεμπε άγχος, δεν ξέρω, ίσως, επειδή είχε "ξεπαιδιάσει". Ωστόσο, καμιά φορά, η απλότητα στο πώς ζούμε την κάθε μέρα, ίσως να αποτελεί πηγή ευτυχίας. Για παράδειγμα, γιατί να φορτώνουμε τα παιδιά με δραστηριότητες, εφόσον δεν προλαβαίνουμε κι εκείνα επιστρέφουν στο σπίτι εξαντλημένα; Μήπως επειδή δεν θέλουμε να ασχοληθούμε εμείς μαζί τους; Μήπως επειδή το κάνουν όλοι άρα κι εμείς; Γιατί έχουμε τόση ανάγκη από το likes; Μήπως μας λείπει η εκ του σύνεγγυς ουσιαστική επαφή; Μήπως την έχουμε ξεσυνηθίσει;

Κάντε μια βόλτα δίπλα στη θάλασσα. Ξεκουράζει!

Το σίγουρο είναι ότι δεν είμαστε υπεράνθρωποι και όλο αυτό το κυνηγητό, δραστηριοτήτων και εντυπώσεων, μοιραία θα μας κουράσει πολύ. την επόμενη, λοιπόν, φορά, αντί να κοινοποιήσουμε την παρουσία μας σε κάποιο παιδότοπο, ας προτιμήσουμε να πάρουμε μια φίλη στο τηλέφωνο για να την καλέσουμε στο σπίτι για καφέ. Ας αντικαταστήσουμε μια περιττή δραστηριότητα των παιδιών με μια οικογενειακή βόλτα δίπλα στη θάλασσα, που κάνει και καλό. Ας καθιερώσουμε οικογενειακές συναντήσεις μες στο σπίτι, όπου κάθε μέλος θα πει τα δικά του με ηρεμία και άνεση χρόνου. Διότι χρόνος θαρρώ πως υπάρχει, εμείς μάλλον προσπαθούμε να τον "γεμίσουμε" με ένα σωρό περιττά. Ίσως, τότε, να πάψουμε να νιώθουμε τόσο κουρασμένοι.